 Rzecznik Praw Dziecka, Marek Michalak otworzył we wtorek w Sali Sejmu Śląskiego w Katowicach, pierwszą z szesnastu konferencji "O podmiotowości dziecka", organizowaną w ramach Roku Janusza Korczaka.
"Janusz Korczak był pierwszym rzecznikiem praw dziecka, gdyby nie jego determinacja, w tym temacie mniej byśmy rozumieli" - powiedział Michalak. Podreślił, że Korczak był nie tylko wybitnym Polakiem, ale także wybitnym pedagogiem, lekarzem, filozofem i wspaniałym przyjacielem dzieci.
W ramach Roku Janusza Korczaka odbędzie się w kraju cykl 16 konferencji "Onbsp;podmiotowości dziecka", którym będzie przyświecać myśl Korczaka: "Nie ma dzieci, są ludzie".
Oprócz konferencji odbędzie się także szereg konkursów związanych z Rokiem Korczaka. Jednym z nich będzie konkurs na napisanie eseju o Korczaku.
Pierwsza konferencja z cyklu "O podmiotowości dziecka" rozpoczęła się w Sali Sejmu Śląskiego w Katowicach inscenizacją "Sądu Dziecięcego" Janusza Korczaka, przygotowaną przez uczestników Młodzieżowej Wszechnicy Obywatelskiej i uczniów II Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowskich Górach.
Janusz Korczak urodził się w 1878 lub 1879 roku (dokładna data nie jest znana). W 1905 roku uzyskał dyplom lekarza i rozpoczął pracę jako pediatra w szpitalu. W 1912 roku został Dyrektorem Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej w Warszawie. To w nim stworzył oryginalny program wychowawczy, w którym sięgnął po nowe środki wychowawcze takie jak: samorząd dziecięcy, sąd koleżeński, gazetkę szkolną, specjalne dyżury. Najbardziej znane jego powieści to "Król Maciuś Pierwszy" i "Król Maciuś na wyspie bezludnej". Korczak pozostawił po sobie sporą spuściznę publicystyczną, odsłaniającą biedę, nierówności i podziały społeczne. W wydanym w 1918 roku eseju "Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie", uznanym za credo pedagogiczne, wymienił: prawo dziecka do śmierci, prawo dziecka do dnia dzisiejszego, prawo dziecka, by było tym, czym jest. Z walką o te prawa związał swoje dalsze plany zawodowe, stając się obrońcą, adwokatem i rzecznikiem dzieci.
Zginął 6 sierpnia 1942 roku ze swoimi wychowankami w obozie zagłady w Treblince. |
