Taki mamy w tym roku tytuł szkolnej akademii z okazji kolejnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Oprócz niezbędnej porcji wiedzy na temat okoliczności tego wydarzenia chcielibyśmy przybliżyć klimat tamtych czasów i poświęcić nieco uwagi ludziom tamtej epoki: tym wielkim, wybitnym ale i tym prostym – wszyscy oni tworzyli właśnie klimat międzywojnia.. A gdzie dzisiaj można go poczuć? Oczywiście w szkolnych lekturach, w starych pamiętnikach, listach, na fotografiach, w filmach: dokumentalnych ale i ..fabularnych. Oprócz wydarzeń historycznych można tam znaleźć informacje, których często nie ma w podręcznikach do historii np. na temat mody, motoryzacji, stylu życia, systemu wartości, dylematów i problemów z jakimi musieli się ludzie tamtej epoki mierzyć. Tego z pewnością dostarczy Wam m.in. kino tego okresu a może i .. tegoroczna szkolna akademia, która odbędzie się w najbliższy piątek 10.11.2023 r. na 5 lekcji w sali multimedialnej.
Zatem serdecznie zapraszamy klasy: 4T, 1U i 2H pod opieką nauczycieli uczących oraz delegacje – trójki klasowe z pozostałych klas. Pamiętajcie o stroju galowym!
Polska międzywojenna żyła tylko 20 lat” i – jak napisał publicysta paryskiej „Kultury” Juliusz Mieroszewski – „nie miała szansy naprawienia błędów młodości”. W wielu częściach kraju sytuacja polityczna ustabilizowała się dopiero w 1922 r., zatem przed odrodzoną Polską – czego wówczas nikt nie przeczuwał – pozostawało zaledwie kilkanaście lat istnienia. Nadrzędnym zadaniem dla polskich elit była konsolidacja wspólnoty narodowej, która przez ponad wiek znajdowała się w trzech zaborczych organizmach politycznych, a po odzyskaniu niepodległości musiała ułożyć stosunki z licznymi mniejszościami narodowymi. Na odzyskanym terytorium wszystkie struktury młodego państwa wymagały scalenia. Należało zadbać o rozwój życia społecznego i gospodarczego – połączyć trzy przestrzenie, które za życia pięciu pokoleń były pod obcą dominacją. II Rzeczpospolitą zbudowali ludzie, którzy urodzili się w okresie między powstaniem styczniowym a I wojną światową. Dzięki ich entuzjazmowi rozpoczęła się wielka przebudowa polskiego świata. Troska o przyszłość nakazywała jak najszybsze pokonanie zacofania narosłego przez kilka stuleci i dogonienie Europy Zachodniej. We wszystkich wymiarach życia zbiorowego ważnym zadaniem stawała się modernizacja kraju. Unowocześnienie objęło prawo, edukację, ochronę zdrowia, gospodarkę, łączność oraz komunikację. Przeobrażenia nie ominęły struktur społecznych i obyczajowości. Postępowało równouprawnienie kobiet. W warunkach niepodległości rozkwitały sztuka i kultura, zachowując naturalną więź ze współczesnymi kierunkami życia artystycznego Zachodu.
Społeczeństwo polskie nie utraciło pamięci o II Rzeczypospolitej. Suwerenna Polska sprzed 1939 r. była w okresie komunizmu punktem odniesienia dla tych wszystkich, którzy nie porzucili marzeń o niepodległości i życiu we własnym domu. Dziś już tylko nieliczni – urodzeni w latach dwudziestych i na początku lat trzydziestych minionego stulecia – zachowują ją we wspomnieniach z własnej młodości i dzieciństwa. Pamiątki z dwudziestolecia międzywojennego są pieczołowicie chronione i eksponowane w muzeach na terenie całego kraju.
Czesław Miłosz wspominając w 2000 r. II Rzeczpospolitą, stwierdzał: „tamta Polska jest krainą mityczną, słabo opisaną i rzadko zwiedzaną przez młode pokolenie”. Nawiązując do słów noblisty, chcemy zachęcić do jeszcze jednej wyprawy w międzywojnie…polskie międzywojnie.
|